Zdecentralizowane udostępnianie plików

Czym jest zdecentralizowane udostępnianie plików?

Zacznijmy od podstawowych kwestii, czyli czym jest zdecentralizowane udostępnianie plików. Jest to sposób przechowywania plików w wielu węzłach w sieci. W klasycznym modelu, w celu przesłania dużej ilości danych lub plików, przeglądarki internetowe komunikowały się z serwerami wykorzystując HTTP, który używany jest do pobierania treści z scentralizowanych serwerów podczas każdorazowego ładowana strony. W przypadku gdy treść, którą chcemy pobrać zawiera dużo plików, pobieranie może zużywać dużo przepustowości. Co więcej, HTTP ze względu na zależność od scentralizowanych serwerów w łatwy sposób umożliwia wprowadzenie cenzury. Odpowiedzią na wszystkie problemy okazało się zdecentralizowane przesyłanie plików.

Jak działa zdecentralizowane udostępnianie plików?

W przypadku scentralizowanych serwów, użytkownik otrzymuje pożądane przez siebie elementy poprzez wpisanie adresu URL i dostarczenie danych przez HTTP. Zdecentralizowane udostępnianie plików działa na modelu udostępniania peer-to-peer (ang. peer-to-peer sharing). Model ten polega na wskazywaniu przez adres URL adresu IP, który oparty jest na lokalizacji serwera i na którym przechowywane są dane strony internetowej. W modelu udostępniania peer-to-peer pliki rozproszone są w sieci składającej się z wielu węzłów, co pozwala na nieprzechowywanie wszystkich plików w jednym miejscu. Każdemu plikowi nadany zostaje oryginalny kryptograficzny hash, dzięki któremu pliki mogą być rozpoznawane i śledzone na całej platformie. W przypadku gdy użytkownik zażąda konkretnych danych, sieć wyszukuje węzły, które zawierają idealne dopasowanie do hasha.

Jakie są zalety zdecentralizowanego udostępniania plików?

Pierwszą, a zarazem jedną z najważniejszych korzyści płynących z zdecentralizowanego udostępniania plików jest przepustowość. Waga plików rozłożona jest na wiele kanałów, dzięki czemu nie zużywa się tak dużo przepustowości jak w przypadku scentralizowanych serwerów. Kolejną z zalet zdecydowanie jest niski poziom awaryjności – w przypadku awarii jednego węzła, inne węzły natychmiast mogą dostarczyć duplikat. Jako zaletę z całą pewnością możemy uznać fakt, że dane i pliki, które przechowywane są w zdecentralizowanej sieci są zaszyfrowane, dzięki czemu są one w wysokim stopniu zabezpieczone przed ewentualną cenzurą.

Przykłady zdecentralizowanych protokołów udostępniania plików

Głównymi dostawcami usług zdecentralizowanego udostępniania plików są BitTorrent oraz IPFS (InterPlanetary File System). Pierwszy z nich powstał w 2001 r., a jego autorem jest amerykański programista - Bram Cohen. W 2019 r. firma uruchomiła BTFS (BitTorrent File System), który oparty jest na sieci Tron. System ten jest odpowiedzią na dwie główne potrzeby związane z zdecentralizowanym przechowywaniem plików. Po pierwsze, dzięki nagradzaniu tokenami TRON uczestników sieci za ich wkład, BitTorrent wprowadza do sieci P2P motywację. Po drugie, system zapewnia zdecentralizowane rozwiązanie do przechowywania plików dla zdecentralizowanych aplikacji, które działają w blockchain. Odpowiedzią na tą samą potrzebę jest także IPFS, który powstał w 2015 r.